Even een kort "Live verslag" van de MTL-rit
Met z'n 6-en, en goed gespierde en getrainde Vespa's, krijgen we een warm en bekijkend onthaal door de "zware boys van MTL". We zijn geen doetjes,en dat weten die motards. 140Km staan er voor de boeg van onze Wesp, en wat voor Km-ers, werkelijk goed uitgekiemde kronkelende en glad uitgestreken wegen, werkelijk het neusje van de zalm. Omdat de kwieke 6 genoeg steroïde in zich hebben, hebben we er eens een goede lap op de teller gegeven, ttz een ferme kruissnelheid om al die Harleys eens lekker in de nek te ademen. Den drank in brasserie Le Relais in Wasseiges, hebben we dan maar netjes overgeslagen (den barman kan daar ni volgen aan zijnen toog), om direct door te sjezen langs de idyllische Maaskant
. De Ardense kronkels zijn een kolfje naar onze rechterhand om door te flitsen naar de alom bekende taverne Le Mont Blanc in Perwez. Daar hebben we natuurlijk de ge-bbq-de braadworst achter de kiezen geslagen met een lekkere Diable (Duvel maar dan op z'n Waals). Bovendien schijnt hier het zonnetje goed en de sfeer zit er al helemaal in. Nog wat geflirt via landwegskes en gelukkig en te vree aangekomen in zaal Pellenberg. Toch alle lof voor JC-schakelwerk op zijn oldie, die de gts-en goed zijn mannetje bijstaat. De 140Km hebben we afgemaald alsof het er 110Km waren, in tijd herrekend dan, topie.
Die HD-mannen hebben onze Wespen lekker in 't oog (jaloezie ?, wie weet). Jaja mannen, die zijn ook van staal gemaakt, net zoals die van ulle hé, ietsje minder stoer en lomp, alleen hebben wij er één cilinder kunnen afhalen, gewoonweg omdat wij meer ervaring hebben, lol
.
Alle lof dus voor de organisatie en de roadmaster van MTL, en mits kleine aanpassingen, doen we deze rit zeker nog een keertje over met de hele bende